KPP i jej stosunek do polskoci Seb.Drabik 5str

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

kontrrewolucji ogłasza ją za głównego wroga Polski, zagrażającego jej wolności (tak było w
istocie przyp. S. D.) W Rosji Sowieckiej polska klasa robotnicza widzi swego sprzymierzeńca
i dąży nie do wojny z nią, lecz do jak najściślejszego sojuszu.
Według komunistów Polska miałaby się dobrowolnie oddać moskiewskim katom i jeszcze
być im za to wdzięczna. Niebywały cynizm. Wzywano do bezwzględnej walki z
kontrrewolucyjnym rządem polskim i dyskredytowania Sejmu . Szczególnie haniebnie brzmią
słowa używane w odezwach i manifestach KPRP w 1920 r., gdy była zagrożona niepodległość
i integralność terytorialna odrodzonej po 123 latach niewoli zaborczej Rzeczypospolitej.
Piłsudski i jego inteligencko-militarna grupa
Pod koniec kwietnia tego roku odbyła się tzw. pierwsza konferencja KPRP. W uchwale pod
tytułem Położenie Polski zawarła ona obraz Polski będącej w ruinie, która lada chwila
upadnie i to spowoduje rzekomo wyzwolenie robotników. Przebija z tego tekstu chęć
unicestwienia Polski za pomocą bolszewickich bagnetów, które są przedstawiane jako
narzędzia wolności. Czytamy tam: Konferencja stwierdza, że półtoraroczne rządy burżuazji
pogłębiły jedynie ruinę i rozkład gospodarczy, do których wojna światowa doprowadziła
Polskę. Zamiast upragnionego pokoju burżuazja dała Polsce nową wojnę z Rosją i Ukrainą
Sowiecką, zamiast próby odbudowy gospodarki, podjęła dzieło dalszego jej niszczenia.
Jedynym dziełem burżuazyjnego państwa polskiego jest stworzenie wielkiej armii, która
wchłonęła liczny materiał ludzki, oderwany od warsztatów pracy. Upadek produkcji rolnej,
dezorganizacja transportu, przemysł uruchomiony w drobnej części, i to prawie wyłącznie na
potrzeby wojska, kwitnące paskarstwo- oto obraz gospodarki Polski (& ) Bankructwo Sejmu
pociąga za sobą bankructwo demokratycznych złudzeń szerzonych przez PPS, która
ogólnonarodowy Sejm przeciwstawiła Radom Delegatów Robotniczych. Praktyka plebiscytów
i samookreśleń organizowanych przez burżuazję, do reszty demaskuje w oczach mas istotny
sens haseł narodowych i demokratycznych. (& ) Burżuazyjne państwo polskie od półtora roku
żyje dzięki pomocy koalicji. Tylko dzięki niej mogło stworzyć i wyekwipować wielką armię,
główny odział kontrrewolucyjnej armii wielkiego kapitału, atakującej Rosję sowiecką.
Podczas gdy wielki kapitał i obszarnicy dążą świadomie do podporządkowania polityki Polski
interesom koalicji, widząc w poddaniu się kapitałowi zagranicznemu nieodzowny warunek
odbudowy kapitalizmu w Polsce, Piłsudski i jego inteligencko-militarna grupa, ulegając
zaślepieniu co do istotnej siły Polski, każą jej grać awanturniczą rolę wielkiego mocarstwa i
dążyć do zwierzchnictwa nad Wschodem. (& )Wojna ta do reszty zniszczy aparat gospodarczy
Polski, rozprzęgnie armię, jedyną oporę burżuazji, i zmusi zrozpaczone masy robotnicze do
czynnego wystąpienia rewolucyjnego. Piłsudskiego czeka na Ukrainie los Niemców i Denikina.
Walka o Ukrainę zakończyć się musi walką o zdobycie Polskiej Republiki Rad Delegatów
Robotniczych.
Dla tych którzy podobne kłamstwa, oszczerstwa i fałszerstwa pisali i drukowali nie istniał
naród polski, ale jedynie materiał ludzki , który burżuazja oderwała od spokojnej pracy i
rzuciła na Ukrainę w celu realizacji imperialistycznych planów Piłsudskiego. Dla nich wolna
Polska to bankrut, przeszkoda dla Rosji Sowieckiej, a polscy robotnicy winni obalić własny
rząd i z otwartymi ramionami przyjąć Armię Czerwoną. Jaka była prawda?
Zbrodnie bolszewików w Europie, zamachy, przewroty, rewolucje
Biegunowo odległa od paszkwili KPRP. Wszędzie gdzie pojawiły się bolszewickie hordy tam
siały terror i spustoszenie. Wiele przykładów dzikiego i niewyobrażalnego dla
cywilizowanego człowieka barbarzyństwa komunistów w pierwszych latach ich rządów
zawiera niezwykle cenna publikacja profesora Mariana Zdziechowskiego Oblicza końca, która
ukazała się w Wilnie w 1938 r. Pierwszą bez wątpienia krwawą zbrodnią bolszewicką było
zamordowanie wielu członków dynastii carskiej Romanowów w czerwcu i lipcu 1918 roku.
Wśród zabitych przez czerwonych katów byli car Mikołaj II, jego żona Aleksandra oraz ich
dzieci, a także brat cara wielki książę Michał Aleksandrowicz. Po nieudanych próbach
wzniecenia rewolucji w Niemczech (1918, 1923) oraz serii zamachów terrorystycznych, które
na polecenie Kremla komuniści przeprowadzili w Krajach Europy Zrodkowowschodniej (m.
in. wybuch na warszawskiej Cytadeli w 1923 r. oraz nieudana próba zabicia króla Bułgarii
Borysa III w 1925 r.) nadal celem komunistów było obalenie legalnych rządów i
wprowadzenie ustroju sowieckiego. Na VII plenum KC KPP w przyjętych wytycznych sytuacji i
zadań partii czytamy: Walka przeciw wojnie imperialistycznej, walka w obronie ZSRR
pozostaje czołowym zadaniem partii.
Nigdy nie wolno nam zapomnieć, że spadkobiercy KPP bezwzględnie rządzili Polską w latach
1944-1989, a i teraz podnoszą głowę. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum