herodian

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

uchodzić raczej za panowanie najlepszych niż władanie cesarza. Niech
to nikogo nie razi i niech nikt nie uważa tego za przypadek losu, że do-
szedłem do tego stanowiska, mimo że ze stanu rycerskiego pochodzę. Bo
cóż za korzyść z rodu szlachetnego, jeśli się z nim nie łączy zacność i do-
broć charakteru? Bo dary losu bywają udziałem także ludzi niegodnych,
a zalety duszy każdemu sławę przynoszą, która jest jego osobistą własno-
ścią. Szlachetne urodzenie, bogactwo i tym podobne sławi się wpraw-
dzie jako dary losu, ale się ich nie chwali, bo są to rzeczy dane od kogoś
drugiego, natomiast dobroć serca i prawość nie tylko budzą podziw, ale
98
i pozwalają zdobyć pochwały, jakie wywołują, temu, który je okazuje.
Jakiż pożytek przyniosło wam szlachetne pochodzenie Kommodusa lub
następstwo Antonina po jego ojcu. Tacy władcy uważają swą władzę jako
należący się im spadek, toteż nadużywają jej i zuchwale sobie poczynają,
jakby to była ich osobista z góry im przekazana własność, podczas gdy ci,
którzy ją od was otrzymali, są na zawsze waszymi wdzięcznymi dłużnikami
i usiłują się odwdzięczyć tym, którzy uprzednio zasłużyli sobie na to przez
swe dobre uczynki. Szlachetne pochodzenie cesarzy z wysokiego rodu
prowadzi do pychy przez okazywanie wzgardy poddanym jako o wiele
niżej stojącym, natomiast ci, którzy ze średnich warunków doszli do tego
stanowiska, cenią je sobie jako z mozołem zdobyte, okazują cześć i szacu-
nek, jak do tego przywykli, tym, którzy kiedyś stali nad nimi. Jest moim
zamiarem nic nie czynić bez zasięgnięcia waszego zdania, mieć w was
współtowarzyszy i doradców w prowadzeniu spraw państwowych; wy
zaś żyć będziecie w spokoju i wolności, którą wam odebrali cesarze z moż-
nych rodów, a którą usiłował wam oddać poprzednio Marek [Aureliusz],
a pózniej Pertinaks, wychowani w domu zwykłego obywatela. Bo jeśli
ktoś sam daje początek znakomitemu rodowi, jest to i dla jego pózniej-
szego pokolenia lepiej, aniżeli gdy przejętą po przodkach chwałę hańbi
się przez niegodne życie".
2. Po odczytaniu takiego listu senat wzniósł na cześć jego radosne
okrzyki, uchwalił przekazać mu wszelkie godności cesarskie. Co prawda
nie tyle cieszyło wszystkich objęcie władzy przez Makrynusa, ile to, że się
pozbyli Antonina, z tego też powodu radowali się przede Wszystkim
i świętowali powszechnie. Każdy przecież, zwłaszcza posiadający jakieś
znaczenie lub piastujący jakieś godności, uważał, że odsunął się miecz nad
karkiem jego wiszący. Zawodowi oskarżyciele i niewolnicy, którzy denun-
cjowali swoich panów, zostali wbici na pal, a Rzym i cały niemal świat
Rzymianom podlegający oczyścił się z przewrotnych ludzi, bo jedni zo-
stali ukarani, drudzy wygnani, jeśli zaś jacyś się ukryli, to cicho siedzieli
ze strachu. Toteż w pełnym spokoju, z pozorami wolności żyli ludzie przez
ten rok jeden, kiedy Makrynus panował. Zrobił tylko ten jeden błąd, że
nie rozpuścił zaraz wojska i nie odesłał ich do miejsca pochodzenia, a sam
nie pospieszył do stęsknionego za nim Rzymu, gdzie lud raz po raz się go
domagał wznosząc głośne okrzyki, lecz trawił czas w Antiochii, pielęgnując
swą brodę, odbywając przechadzki wolniej niżby należało, zaledwie odpo-
wiadając podchodzącym doń z wielką powolnością, tak że często nawet
nie słyszeli jego zniżonego głosu. Przykładał wagę do tego, by naśladować
zachowanie Marka, nie naśladował jednak w czym innym jego trybu
życia, lecz coraz to więcej zażywał przyjemności, bo spędzał czas na wi-
dowiskach baletowych i popisach wszelkiego rodzaju artystów muzycz-
nych czy tanecznych, a nie dbał o sprawy urzędowe. Występował też pu-
99
blicznie wystrojony w klamry i pas wysadzany bogato złotem i drogimi
kamieniami, podczas gdy u wojska tego rodzaju wytworność nie była mile
widziana i uchodziła raczej za coś barbarzyńskiego i kobiecego. Toteż
żołnierze widok ten z niechęcią znosili i w ogóle byli niezadowoleni z je-
go sposobu życia zbyt wygodnego niż to żołnierzowi przystało. Kiedy snuli
porównanie wspominając życie Antonina nacechowane prostotą żoł- [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum