Dav

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wola zycia.
Osrodek woli
lokalizowany jest w
korpusie ciala
miedzy ramionami,
bezposrednio na
poziomie serca.
Nazywam osrodek
woli tylnymi drzwiami
do serca, czasami
bowiem jedynie
przez zmiekczenie
zbyt upartej woli
czlowiek moze wejsc
w kontakt z
uczuciami plynacymi
z serca.
Lowen (39) opisal
przeplyw energii w
gore ciala:
agresywnej
(=asertywnej) wzdluz
plecow i erotycznej
wzdluz przedniej
powierzchni ciala;
opisal tez, jak te dwa
strumienie lacza sie
w zdrowym
funkcjonowaniu oraz
jak rozdzielaja sie w
funkcjonowaniu
neurotycznym. Ale
wielu ludzi bedzie
uwazalo uzycie woli
za zachowanie
neurotyczne mylac
naturalna walke z
kompulsywnym
pragnieniem. Jesli
odrzucimy uzycie
woli, wylejemy
dziecko z kapiela i
bedziemy mieli do
czynienia z innym
rodzajem
funkcjonowania
spolaryzowanego.
Nosi on nazwe
impulsywnosci.
Impulsywnosc to
dzialanie bez
namyslu, bezcelowe
dryfowanie, zycie
zwsze tu i teraz,
zrezygnowanie z
kosca moralnego i
idealizowanie tego
stylu zycia jako
usprawiedliwionego
zasada zachowania
spontanicznego.
Lowen opisal
pulsacje miedzy
zasada przyjemnosci
a zasada realnosci:
Wyznaczanie
celow jest funkcja
zasady realnosci
zgodnie z ktora
jednostka bedzie
znosic bol czy
odkladac na
pozniej dorazna
przyjemnosc w
imie wiekszej
satysfakcji w
przyszlosci.
Osiagniecie celu
oznaza, ze mozna
odprezyc sie i
cieszyc owocami
swojej pracy. Takie
zachowanie jest
racjonalne, jesli cel
naprawde zwiazny
jest z obietnicami
przyjemnosci.
Niestety,
wiekszosc celow to
symbole statusu,
ktore zyskaly w
mysleniu ludzi
wyolbrzymione
znaczenie (57).
Rzeczywiscie, wielu
ludzi myli racjonalne
dazzenie do celu z
poszukiwaniem
symboli statusu i
odrzucajac symbol
statusu jako czesc
zbroi charakteru,
odrzucaja wszelkie
dazenie do celu.
Takie odrzucenie
cechowalo styl zycia
dzieci-kwiatow w
latach
szescdziesiatych.
Podobnie musimy
odroznic
kompulsywny upor
od woli jako takiej.
Ten proces widze
nieco inaczej niz
Lowen, ktory zdaje
sie ograniczac opis
woli do
nastepujacych slow:
Wola jest antyteza
przyjemnosci.
Zmobilizowanie
woli do osiagniecia
nawet
najmniejszego celu
redukuje uczucie
przyjemnosci (57).
Dazenie do celu i
celowosc sa w
srodowiskach
zajmujacych sie
rozwojem cenione
tak nisko, ze Charles
Kelley zmuszony byl
rozwinac serie
warsztatow
zatytulowanych
wychowanie dla celu
(education for
purpose), by
uzupelnic te, ktore
byly ludziom lepiej
znane a nosily
nazwe wychowanie
dla uczucia
(education for
feeling). Glowna
czesc tej pracy
obejmowala refleksje
nad kierunkami
wlasnego zycia, nad
wzmocnieniem
zasady realnosci
oraz ugruntowaniem
wlasnych decyzji
(58).
Stan depresji mozna
uwazac, z jednej
strony, za nadmiar
kompulsywnego
pragnienia - nadmiar
ten Lowen opisuje
jako zrodlo napiecia i
utraty przyjemnosci -
a z drugiej uznac za
brak tego rodzaju
woli zycia, ktory
Tillich nazwal
mestwem bycia (59).
Czlowiek depresyjny
to ktos, kogo
opuscila wola zycia.
Z drugiej strony
osoba w stanie manii
religijnej moze
wyrzec sie swojej
wlasnej woli, by
podazac za wola
Boga lub wola guru.
Niech sie dzieje wola
Twoja.
Rajneesh (Osho)
ma pare
interesujacych
rzeczy do
powiedzenia
zarowno w sprawie
ego, jak i w
sprawie poddania
sie guru. Jesli
chodzi o ego, to
niektorzy
sannjasini moga
byc zdziwieni
sluchajac nauki
Rajneesha (Osho):
Dobrze jest miec
ego, poniewaz
inaczej nie
bedziesz mial w
zyciu kregoslupa.
Kazdy cie
zmiazdzy. Jesli nie
bedziesz mial w
zyciu ego,
pozostaniesz
nieistnieniem,
bedziesz
wykorzystywany,
gnebiony,
torturowany. Kazdy
czlowiek, kazdy
Adolf Hitler stanie
sie twoim
pasterzem, a ty
bedziesz owca.
(60)
Tak jak jest czas na
skupione myslenie i
widzenie, i czas na
widzenie globalne,
tak jest czas na
usztywnienie swoich
planow i czas na ich
rozluznienie, czas na
obstawanie przy
swoim i czas na
uleganie wplywom,
czas na
przebudzenie i
dzialanie i czas na
sen i marzenie.
Istota struktury
charakteru jest
wznoszenie i
zamrazanie
ustalonych pozycji
wokol czegokolwiek.
Samo slowo
charassein pochodzi
od Grekow i oznacza
ryc: charakter to
ustalona matryca
umyslu czlowieka,
forma ograniczajaca
i znieksztalcajaca
jego doswiadczenie.
Powinienes
nauczyc sie
swojego ego -
powiada Rajneesh
(Osho) - ale
jednoczesnie
daleko wazniejsze i
donioslejsze jest
to, bys nauczyl sie,
iz w kazdej chwili,
kiedy zechcesz
odlaczyc sie od
ego, mozesz to
uczynic. (60)
Formuj sie i
deformuj, krystalizuj i
rozpuszczaj, ksztaltuj
strukture i pozbawiaj
ja granic, by
rozprezac sie i
rozszerzac; zmieniaj
granice, by nadac
zyciu nowy ksztalt. I
naucz sie takze, jak
w dowolnym
momencie ponownie
sie zintegrowac.
W sprawie poddania
sie guru wypowiada
sie Rajneesh (Osho),
odpowiadajac na
nastepujace pytanie:
Stwierdzam, ze
prawie nie jestem w
stanie poddac sie
meskiemu ego.
Zamiast tego
zaczynam
rywalizowac, stawiac
opor albo bac sie.
Czy moglbys
powiedziec cos na
ten temat? Oto czesc
odpowiedzi:
Kto ci mowi, zebys
poddala sie
meskiemu ego?
Nigdy nie
poddajesz sie
komus innemu.
Kiedy dwoje ludzi
zakochuje sie,
oboje poddaja sie
milosci; zadne z
nich nie poddaje
sie drugiemu. Jesli
ten drugi czlowiek
stara sie, zebys mu
sie poddala, unikaj
tego..., to nie jest
milosc. Milosc
nigdy nie wymaga
poddania... Jesli
mezczyzna
wymaga od ciebie
wyrzeczenia, nie
kocha cie. Nie
wplatuj sie w taki
romans
pozbawiony
milosci. On cie
nienawidzi - inaczej
po coz by zadal
wyrzeczenia? Chce
toba zawladnac,
chce zmienic cie w
rzecz. Chce cie
uzyc, wykorzystac.
Mysli o tobie
jedynie jako o
ciele,
mechanizmie. Nie
szanuje cie jako
osoby, jako ducha.
To upokorzenie, a
nie milosc. (61)
Oto jasno
przedstawiona
relacja miedzy
wlasciwym a
niewlasciwym
wyrzeczeniem z
jednej strony a ego
funkcjonalnym i ego
statusu - z drugiej.
Niewlasciwe
poddanie sie
prowadzi do tego, ze
mozna dac sie
wykorzystac i
upokarzac, ale
wlasciwe uzycie ego
zabezpieczy cie
przed niewlasciwym
rodzajem
wyrzeczenia, tak jak
wlasciwy rodzaj
wyrzeczenia jest
nieodzowny, by
porzucic status ego i
zbroje charakteru.
Przyjaciel duchowy i
mesjanistyczny
przywodca.
Pisarz buddyjski
Chogyam Trungpa
rozwaza poddanie
sie jako proces
otwierania sie na
kogos, komu sie ufa.
Pisze on:
Obawiam sie, ze
na Zachodzie
naduzywa sie
slowa guru. Lepiej
byloby mowic o
czyims przyjacielu
duchowym,
poniewaz nauki
klada nacisk na
wzajemne
spotkanie dwoch
umyslow. To raczej
kwestia
wzajemnego
porozumienia niz
relacji miedzy
mistrzem i sluga,
miedzy istota
wysoce rozwinieta
a zalosnie
zagubiona. W
relacji mistrz-sluga
moze sie wydawac,
ze istota rozwinieta
unosi sie, lewituje,
patrzy na nas z
gory. Jej glos
przenika, wypelnia
przestrzen. Kazde
slowo, kazde
kaszlniecie, kazdy
jej ruch to gest
madrosci. Ale to
sen. Guru powinien
byc przyjacielem
duchowym, ktory
przekazuje nam i
przedstawia swoje
cechy.17 (44).
W tym sensie guru
jest po prostu
czlowiekiem
posiadajacym
umiejetnosc
docierania do
prawdziwego ja (self)
drugiego czlowieka;
te umiejetnosc, ktora
wielu z nas uznaloby
za istote tego, czego
dotyczy terapia. Z
pewnoscia to wlasnie
rozumial
D.W.Winnicott przez
terapie, gdy mowil o
potencjalnej
przestrzeni. w ktorej
dwie istoty ludzkie
ucza sie
porozumiewac ze
soba otwierajac sie
wzajem na siebie w
sposob prawdziwy i
znaczacy (62).
Trungpa powiada, iz
niezaleznosc od
guru rozpoczyna sie
w punkcie, w ktorym
kazda sytuacja moze
stac sie wyrazem
jego nauk.
Najpierw poddales
sie swojemu
przyjacielowi
duchowemu.
Potem
porozumiewales
sie z nim i grales. A
teraz doszedles do
stanu calkowitej
otwartosci. W
wyniku tej
otwartosci
zaczynasz
dostrzegac zalety
guru w kazdej
sytuacji zyciowej.
Zatem wszystkie
sytuacje w zyciu
daja ci mozliwosc,
bys byl rownie
otwarty, jak wtedy,
gdy jestes z guru, a
wiec wszystkie
rzeczy moga stac
sie guru. (44)
Przywodca
mesjanistyczny jest
dokladnym
przeciwienstwem
przyjaciela
duchowego.
Pielegnuje on
starannie rozwoj
relacji mistrz-sluga i
zacheca do niej.
Antropolog Anthony
Wallace opisuje, jak
prorok glosi swoja
wizje nowego
sposobu zycia w
duchu
ewangelicznym lub
mesjanistycznym.
Wowczas prorok
dokonuje [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum