Diana Palmer Niebezpieczna miĹoĹÄ

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

mgłę spowijającą jego przeszłość.
- Ktoś mi powiedział, że patchworki były również moim
hobby.
- Tak, dostał pan nawet za nie sporo nagród - przyznała
Delia.
Pokiwał głową, ale myślał nie tyle o swoim hobby, ile
o tym, dlaczego tak długo rozmawia z kobietą, która w naj�
mniejszym stopniu nie działa na jego zmysły. Sprawiała wra�
żenie miłej, ale to wszystko. Nie miał najmniejszej ochoty na
bliższą znajomość. To wykluczone, żeby w przeszłości coś
ich łączyło.
- Raz jeszcze dziękuję. Lepiej już wrócę do siebie.
- Mam nadzieję, że odzyska pan pamięć - odparła Delia
równie uprzejmie.
Wzruszył ramionami.
NIEBEZPIECZNA MIAOZ 171
- Nawet jeśli nie, mała strata. - Zaśmiał się cicho. - To
może być nawet zabawne, zacząć wszystko od nowa.
- Pewnie tak - przyznała Delia, choć czuła dojmujący
smutek.
Marcus skinął na Smitha, który ujął go pod rękę i odpro�
wadził korytarzem do pokoju. W drzwiach Smith odwrócił
się i ze ściśniętym sercem popatrzył na Delię. W jej oczach
już lśniły łzy. Biedna mała.
Następnego dnia Delia została wypisana ze szpitala. Leka�
rze pozwolili jej wrócić do hotelu, z zaleceniem, by się jesz�
cze przez kilka dni oszczędzała i unikała większych wysił�
ków. Nie było z tym problemu, bo i tak zamierzała odpoczy�
wać na plaży.
Marcusa także wypisano do domu. Smith odwiózł go li�
muzyną do willi nad morzem. Roxanne zabrała się z nimi
i wzięła nawet ze sobą walizkę, jakby planowała wprowadzić
się na dłużej.
- Lepiej, żebyś mieszkała w hotelu - powiedział jej
Marcus.
- Przecież jesteśmy zaręczeni! - zaprotestowała.
Marcus patrzył na nią przez dłuższą chwilę.
- Chcę, żeby mi wróciła pamięć. Może nastąpi to szyb�
ciej, jeżeli będę tu sam i nikt nie będzie mnie rozpraszał.
- To dlaczego on może tu zostać? - Roxanne popatrzyła
z niechęcią na Smitha.
- On mi gotuje - wyjaśnił Marcus. - Poza tym ma prowa�
dzić kasyno i hotel pod moją nieobecność, więc i tak nie
będzie się za dużo kręcił po domu.
Smith postanowił zadzwonić w kilka miejsc i zatrudnić
dodatkowych pracowników - ludzi, z którymi już wcześniej
pracował i którzy umieli obchodzić się z bronią. Nie ufał ani
172 NIEBEZPIECZNA MIAOZ
Roxanne, ani jej ojcu. Nagła troska o Marcusa wydała mu się
podejrzana, podobnie jak ich tajemnicze zaręczyny, o których
nikt nie słyszał. To oczywiście możliwe, że się zaręczyli, ale
prawdę znał tylko Marcus. A on cierpiał na amnezję.
- Smith, odwiez ją do hotelu i zainstaluj w apartamencie
- polecił Marcus.
- Tak jest.
W oczach Roxanne zapaliły się złe błyski, lecz nie zapro�
testowała.
- Dobrze, kochany, skoro tak sobie życzysz. Gdybyś po�
czuł się samotny, zadzwoń.
- Nie omieszkam.
Roxanne wyszła, a za nią Smith, niosąc jej walizkę. Mar�
cus patrzył za nimi, pełen mieszanych uczuć, wśród których
przeważała podejrzliwość. Po powrocie Smitha przebrał się
w domowy strój i wyszedł na balkon. Stał z przymkniętymi
oczami, a wiatr rozwiewał mu włosy. To dziwne, że tak go
ciągnęło na balkon, jakby tam spotkało go coś ważnego.
%7łałował, że nie pamięta, co to było. Im usilniej póbował sobie
przypomnieć, tym bardziej bolała go głowa.
Gdy usłyszał kroki Smitha, odwrócił się i zapytał:
- Kim jest ta kobieta?
- To córka Deluki, bossa z Miami, który chce tu otworzyć
lewe kasyna i prać w nich pieniądze poprzez lokalnego ban�
kiera, Freda Warnera - odparł szczerze Smith. - Jej ojciec cię
nie lubi, więc nie wierz jej, kiedy ci wmawia, że jej tatuś
jest twoim największym fanem. Nigdy nie było też mowy
o ślubie.
Marcus potarł czoło i jęknął z bólu.
- Wybacz, szefie - zmitygował się Smith. - Nie powinie�
nem tego mówić.
- Przecież sam chciałem wiedzieć. - Ból był nie do znie-
NIEBEZPIECZNA MIAOZ 173
sienia. Marcus podniósł głowę i spróbował się skupić, a po�
tem wbił wzrok w Smitha.
- Kto próbował mnie zabić?
- Pewien nieważny typ, płatny zabójca, z kartoteką na [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum